اینکوترمز 2010

اینکوترمز 2010

استفاده از اینکوترمز 2010 در تجارت بین‌المللی اهمیت فراوانی دارد. این قوانین که توسط اتاق بازرگانی بین‌المللی تدوین شده‌اند، به‌وضوح مسئولیت‌ها و هزینه‌های مرتبط با حمل و نقل کالاها را برای خریدار و فروشنده مشخص می‌کنند. یکی از بزرگ‌ترین چالش‌های تجاری در معاملات بین‌المللی عدم اطمینان در مورد شرایط تحویل و نحوه مدیریت خطرات است. اینکوترمز 2010 با تعیین شرایط مشخص، این ابهامات را کاهش می‌دهد و به طرفین این امکان را می‌دهد که با اطمینان بیشتری از توافقات خود پیروی کنند.به علاوه، اینکوترمز 2010 (Incoterms 2010) مجموعه‌ای از قوانین و شرایط بین‌المللی است که برای مدیریت جریان کالاها و خدمات در تجارت بین‌المللی طراحی شده است. این قواعد از سوی اتاق بازرگانی بین‌المللی (ICC) تدوین و برای اولین بار در سال 1936 معرفی شدند. نسخه 2010 این قواعد، تغییرات و به‌روزرسانی‌هایی نسبت به نسخه‌های قبلی داشته و با هدف تسهیل تجارت و کاهش ابهامات حقوقی به کار می‌روند.

اینکوترمز 2010 شامل 11 قاعده (Terms) است که به دو دسته اصلی تقسیم می‌شوند: شرایط برای حمل و نقل دریایی و غیر دریایی. دسته اول شامل قواعدی است که در آن‌ها خواستار حمل و نقل با وسایل نقلیه مختلف هستند، در حالی که دسته دوم شامل شرایطی است که به‌طور خاص برای حمل و نقل دریایی طراحی شده‌اند.

قواعد شامل موارد زیر هستند:

  1. EXW (Ex Works): تحویل کالا در محل فروشنده، با حداقل مسئولیت برای فروشنده.
  2. FCA (Free Carrier): تحویل کالا به حمل‌کننده تعیین‌شده توسط خریدار، در محل توافقی.
  3. CPT (Carriage Paid To): فروشنده هزینه حمل را تا مقصد می‌پردازد، اما خطر انتقال کالا از زمان تحویل به حمل‌کننده به عهده خریدار است.
  4. CIP (Carriage and Insurance Paid To): مشابه CPT، اما فروشنده همچنین باید بیمه برای کالاهایی که در راه است را تأمین کند.
  5. DAT (Delivered at Terminal): فروشنده مسئول همه هزینه‌ها و خطرات تا زمان تحویل در ترمینال مشخص شده است.
  6. DAP (Delivered at Place): فروشنده مسئول هزینه‌ها و خطرات تا زمان تحویل در مکان مشخص‌شده است.
  7. DDP (Delivered Duty Paid): فروشنده تمام هزینه‌ها از جمله عوارض و مالیات‌ها را تا زمان تحویل در محل خریدار می‌پردازد.
  8. FAS (Free Alongside Ship): فروشنده کالا را در کنار کشتی (نه در آن) تحویل می‌دهد.
  9. FOB (Free on Board): فروشنده موظف به ارائه کالا در کشتی است، به علاوه هزینه‌های مربوطه.
  10. CFR (Cost and Freight): فروشنده هزینه حمل را تا بندر مقصد پرداخت می‌کند، اما خطر کالا پس از بارگذاری به عهده خریدار است.
  11. CIF (Cost, Insurance and Freight): مشابه CFR، اما فروشنده موظف به تأمین بیمه برای کالاها نیز هست.

هدف اصلی اینکوترمز کاهش تفسیرهای مختلف و خطاهای بالقوه در فرآیند تجاری بین کشورها است. این قواعد به خریداران و فروشندگان کمک می‌کنند تا مسئولیت‌های خود را به‌دقت مشخص نمایند و از بروز اختلافات احتمالی جلوگیری کنند.

در نهایت، انتخاب انکوترمز مناسب بر اساس نوع کالا، روش حمل و نقل و شرایط تجاری از اهمیت ویژه‌ای برخوردار است و می‌تواند تأثیر زیادی بر روی هزینه‌ها و ریسک‌های تجارت بین المللی داشته باشند

۰
از ۵
۰ مشارکت کننده